|
De zaallichten gaan uit, het publiek reageert, op het podium zie je lichtjes
van zaklampen, je hoort de gitaristen inpluggen, de drummer maakt een paar proefslagen.
De ingehouden adem vlak voor het begin van een concert.
En dan die riff en die mokerslagen:
Ta, ta, da, da, da... da, da, da, da... BENG! BENG! BENG! -
BENG! BENG! BENG!
Lawaai heeft iets bevrijdends. |
|